8 ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

«Φάρμακό σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει φάρμακό σας», είναι κάποια από τα διάσημα λόγια του Ιπποκράτη, που θεωρείται πατέρας της σύγχρονης ιατρικής.

Ο Ιπποκράτης γνωρίζοντας τα οφέλη του σκόρδου για την υγεία, συνήθιζε να το “συνταγογραφεί” για τη θεραπεία μιας πληθώρας ιατρικών παθήσεων.

Το σκόρδο είναι ένα φυτό που ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κρεμμύδι και το πράσο και αναπτύσσεται σε πολλά μέρη του κόσμου. Κάθεοφέλη του σκόρδου για την υγεία βολβός αποτελείται από μικρότερα τμήματα, τις σκελίδες, που χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα λόγω της έντονης μυρωδιάς και της νόστιμης γεύσης του.

Ωστόσο, σε όλη την αρχαία ιστορία, το σκόρδο χρησιμοποιούνταν από πολλούς μεγάλους πολιτισμούς, όπως οι Αιγύπτιοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και οι Κινέζοι, κυρίως για την υγεία και τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, καθώς περιέχει ενώσεις με ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες.

Πρόκειται για ενώσεις του θείου, με πιο γνωστή την αλλισίνη, που σχηματίζονται όταν μια σκελίδα σκόρδου τεμαχίζεται, συνθλίβεται ή μασάται. Εισέρχονται στον οργανισμό από το πεπτικό σύστημα και ταξιδεύουν σε όλο το σώμα, οπού ασκούν τις ισχυρές βιολογικές τους ιδιότητες.

Το σκόρδο είναι εξαιρετικά θρεπτικό αλλά έχει πολύ λίγες θερμίδες, γιατί καταναλώνεται και σε πολύ μικρές ποσότητες.

Είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, βιταμίνη C, σελήνιο, βιταμίνη Β6, ασβέστιο, μαγγάνιο, χαλκό, κάλιο, φώσφορο, σίδηρο και βιταμίνη Β1. Περιέχει επίσης ίχνη διαφόρων άλλων θρεπτικών συστατικών. Στην πραγματικότητα, περιέχει λίγο από όλα όσα χρειάζεστε.

Πρόσφατα, η σύγχρονη επιστήμη επιβεβαίωσε πολλές από τις ευεργετικές επιπτώσεις του σκόρδου στην υγεία.

Παρακάτω ακολουθούν τα 8 οφέλη του σκόρδου για την υγεία.

  1. Βοηθά στην καταπολέμηση ασθενειών, όπως το κοινό κρυολόγημα

Το σκόρδο αλλά και τα συμπληρώματά του είναι γνωστό ότι ενισχύουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Έρευνα έχει δείξει ότι η καθημερινή λήψη συμπληρώματος σκόρδου μείωσε την εμφάνιση κρυολογήματος κατά 63%. Επίσης, η μέση διάρκεια των συμπτωμάτων του κρυολογήματος μειώθηκε κατά 70%, από 5 ημέρες σε μόλις 1,5 ημέρα.

Επομένως, αξίζει να προσθέσετε λίγο σκόρδο στη διατροφή σας για να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας, εάν έχετε συχνά κρυολογήματα.

  1. Μειώνει την αρτηριακή πίεση

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως η καρδιακή προσβολή και τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι η συχνότερη αιτία θανάτου στον κόσμο.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση), είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου αυτών των ασθενειών.

Έχει διαπιστωθεί ότι τα συμπληρώματα σκόρδου προκαλούν σημαντική μείωση της αρτηριακής πίεσης σε άτομα με υπέρταση, ενώ μια μελέτη διάρκειας 24 εβδομάδων έδειξε ότι 600 – 1500 mg εκχυλίσματος σκόρδου ήταν εξίσου αποτελεσματικά με το φάρμακο για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.

Ωστόσο, η δόση του συμπληρώματος πρέπει να είναι αρκετά υψηλή για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η απαιτούμενη ποσότητα ισοδυναμεί με περίπου τέσσερα σκελίδες σκόρδου την ημέρα.

  1. Βελτιώνει τα επίπεδα χοληστερόλης, τα οποία μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων

Το σκόρδο μπορεί να μειώσει τη συνολική αλλά και την LDL χοληστερόλη. Πιο συγκεκριμένα, τα συμπληρώματα σκόρδου φαίνεται να μειώνουν τη συνολική και / ή την LDL χοληστερόλη κατά περίπου 10-15%.

  1. Περιέχει αντιοξειδωτικά που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της νόσου του Αλτσχάιμερ και της άνοιας

οφέλη του σκόρδου για την υγείαΤο οξειδωτικό στρες από τις ελεύθερες ρίζες συμβάλλει στη διαδικασία της γήρανσης.

Το σκόρδο περιέχει αντιοξειδωτικά που υποστηρίζουν τους μηχανισμούς προστασίας του οργανισμού έναντι του οξειδωτικού στρες.

Οι υψηλές δόσεις συμπληρωμάτων σκόρδου έχει αποδειχθεί ότι αυξάνουν τα αντιοξειδωτικά ένζυμα στον άνθρωπο, καθώς επίσης μειώνουν σημαντικά το οξειδωτικό στρες σε εκείνους με υψηλή αρτηριακή πίεση.

Οι συνδυασμένες επιδράσεις στη μείωση της χοληστερόλης και της αρτηριακής πίεσης, καθώς και των αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων, μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο κοινών εγκεφαλικών παθήσεων όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ και η άνοια.

  1. Μπορεί να βελτιώσει την αθλητική απόδοση

Το σκόρδο ήταν μια από τις πρώτες ουσίες που χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά στους αρχαίους πολιτισμούς για τη βελτίωση της απόδοσης, τη μείωση της κόπωσης και την ενίσχυση της ικανότητας εργασίας των εργατών.

Ειδικότερα, καταναλώνονταν από αθλητές στους Ολυμπιακούς αγώνες στην αρχαία Ελλάδα.

Μελέτη σε άτομα με καρδιακές παθήσεις που έλαβαν σκόρδο για 6 εβδομάδες είχαν μείωση στον καρδιακό ρυθμό κατά 12%  και καλύτερη ικανότητα άσκησης, ενώ άλλες μελέτες δείχνουν ότι η κόπωση που προκαλείται από την άσκηση μπορεί να μειωθεί με το σκόρδο.

  1. Προφυλάσσει το σώμα από τα βαρέα μέταλλα

Σε υψηλές δόσεις, οι ενώσεις θείου που υπάρχουν στο σκόρδο έχει αποδειχθεί ότι προστατεύουν τα όργανα από βλάβες που προκαλούν τα βαρέα μέταλλα λόγω της τοξικότητάς τους.

Μια μελέτη σε υπαλλήλους ενός εργοστασίου μπαταριών αυτοκινήτων (υπερβολική έκθεση σε μόλυβδο) διαπίστωσε ότι το σκόρδο μείωσε τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα κατά 19%. Μείωσε επίσης πολλά κλινικά συμπτώματα τοξικότητας, όπως πονοκεφάλους και αρτηριακή πίεση.

  1. Μπορεί να βελτιώσει την υγεία των οστών

Η κατανάλωση σκόρδου μπορεί να ελαχιστοποιήσει την απώλεια οστικής μάζας αυξάνοντας τα οιστρογόνα στις γυναίκες.

Μια μελέτη σε γυναίκες εμμηνόπαυσης διαπίστωσε ότι μια καθημερινή κατανάλωση εκχυλίσματος ξηρού σκόρδου (ίσο με 2 γρ. ακατέργαστου σκόρδου), μείωσε σημαντικά έναν δείκτη ανεπάρκειας οιστρογόνων.

Επομένως, αυτό το συμπλήρωμα μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην υγεία των οστών στις γυναίκες.

Τρόφιμα όπως το σκόρδο και τα κρεμμύδια μπορεί επίσης να έχουν ευεργετικά αποτελέσματα στην οστεοαρθρίτιδα.

  1. Είναι εύκολο να συμπεριληφθεί στη διατροφή μας και μπορεί να προσθέσει γεύση και άρωμα στα πιάτα μας

οφέλη του σκόρδου για την υγείαΤο τελευταίο δεν αποτελεί ένα ακόμα όφελος για την υγεία, αλλά εξακολουθεί να είναι σημαντικό.

Το σκόρδο είναι πολύ εύκολο να συμπεριληφθεί στην διατροφή μας καθώς μπορεί να προστεθεί πολύ εύκολα στις περισσότερες συνταγές. Συμπληρώνει τα περισσότερα αλμυρά πιάτα, ιδίως σούπες και σάλτσες. Η έντονη γεύση μπορεί επίσης να προσθέσει μια ωραία πινελιά σε πιο απλές συνταγές.

Για όσους όμως δεν αντέχουν το έντονο άρωμα του και την “κακή” αναπνοή που έπεται της κατανάλωσής του, εκτός από την φυσική του μορφή, διατίθεται και σε μορφή σκόνης ή συμπληρωμάτων ώστε να μπορούν να απολαύσουν τα οφέλη του, αποφεύγοντας το έντονο άρωμα του.

ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΓΑΛΑ Ή ΟΧΙ;

Το γάλα είναι ένα τρόφιμο με ζωτικό ρόλο στη ζωή όλων των θηλαστικών, αμέσως μετά την γέννηση. Ωστόσο, αρκετοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η κατανάλωση του γάλατος ενός άλλου θηλαστικού είναι περιττή, αφύσικη και τελικά ανθυγιεινή.

Ως το μοναδικό θηλαστικό που πίνει το γάλα ενός άλλου είδους, οι άνθρωποι έχουν μια ασυνήθιστη σχέση με τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Τα περισσότερα άλλα ζώα απογαλακτίζονται στη νηπιακή ηλικία, μόλις αρχίσουν να χρειάζονται πιο σύνθετα τρόφιμα. Γιατί λοιπόν οι άνθρωποι συνεχίζουν να το πίνουν;

Οι άνθρωποι που ζουν σε μέρη του κόσμου όπου οι αγελάδες εξημερώθηκαν – ξεκινώντας από τη νοτιοδυτική Ασία και εξαπλώθηκαν στην Ευρώπη – εξελίχθηκαν μόνο για να αφομοιώσουν την λακτόζη, πριν από 10.000 χρόνια. Ως αποτέλεσμα, περίπου το 30 % του παγκόσμιου πληθυσμού συνεχίζει να παράγει λακτάση, το ένζυμο που απαιτείται για την αφομοίωση της λακτόζης μέχρι την ενηλικίωση. Στους υπόλοιπους, η παραγωγή λακτάσης μειώθηκε μετά την φάση απογαλακτισμού κατά την νηπιακή ηλικία.

Οι περισσότεροι, λοιπόν, αποκτούν δυσανεξία στη λακτόζη, καθιστώντας τους Ευρωπαίους (που πίνουν γάλα) – μαζί με ορισμένουςτελικά να πίνουμε γάλα ή όχι; πληθυσμούς της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Νότιας Ασίας – την εξαίρεση παρά τον κανόνα.  Μεταξύ ατόμων  ευρωπαϊκής καταγωγής, μόνο το 9 % έχει δυσανεξία στη λακτόζη. Όμως, ακόμη και εκείνοι που μπορούν να την αφομοιώσουν, συχνά επιθυμούν να μειώσουν την πρόσληψη γάλατος επειδή ανησυχούν για τις επιπτώσεις του στην υγεία, αλλά και για το περιβαλλοντικό κόστος της κτηνοτροφίας.

Το αγελαδινό γάλα αποτελεί καλή πηγή πρωτεΐνης και ασβεστίου, καθώς και θρεπτικών συστατικών όπως η βιταμίνη B12 και το ιώδιο. Περιέχει επίσης μαγνήσιο, το οποίο είναι σημαντικό για την ανάπτυξη των οστών και τη λειτουργία των μυών, ενώ παράλληλα ο ορός του γάλατος και η καζεΐνη που περιέχει, έχει βρεθεί ότι παίζουν ρόλο στη μείωση της αρτηριακής πίεσης.

Σύμφωνα μάλιστα με ευρωπαϊκές συστάσεις διατροφής, τα παιδιά μεταξύ 1 – 3 ετών πρέπει να καταναλώνουν 500 mg ασβεστίου την ημέρα, το οποίο μπορεί να προσληφθεί με την κατανάλωση δύο ποτηριών γάλατος.

Επίσης, το ασβέστιο είναι απαραίτητο κατά τη διάρκεια της εφηβείας για την ανάπτυξη δυνατών οστών. Εάν τα οστά δεν αναπτυχθούν σωστά κατά τα εφηβικά χρόνια, ο κίνδυνος για αδυναμία των οστών είναι υψηλότερος στη μετέπειτα ζωή, ιδιαίτερα για τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, που χάνουν τα οφέλη των οιστρογόνων.

Όμως, όσον αφορά τους ενήλικες, οι έρευνες σχετικά με την κατανάλωση γάλατος και τη διατήρηση της υγείας των οστών, είναι αντιφατικές.

Παρόλο που το ασβέστιο είναι απαραίτητο για υγιή οστά, είναι ακόμα ασαφές εάν η κατανάλωση μιας διατροφής πλούσιας σε ασβέστιο μπορεί να αποτρέψει τα κατάγματα. Ορισμένες μελέτες δεν διαπίστωσαν σημαντική μείωση του κινδύνου κατάγματος από την κατανάλωση αγελαδινού γάλατος, ενώ άλλες έρευνες αντίθετα δείχνουν ότι η κατανάλωση περισσότερου από 200 ml γάλατος καθημερινά – λιγότερο από ένα ποτήρι – αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος.

Τελικά όμως υπάρχουν οφέλη για την υγέια από την κατάργηση του αγελαδινού γάλατος από τη διατροφή μας και την κατανάλωση κάποιου υποκατάστατου προϊόντος ή το αγελαδινό γάλα παρέχει θρεπτικά συστατικά ζωτικής σημασίας, τα οποία δεν μπορούμε να βρούμε αλλού; Επίσης, το γάλα επιδεινώνει πραγματικά τη δυσανεξία των περισσότερων ανθρώπων στη λακτόζη;

Ανησυχίες για την υγεία

Μια ακόμη ανησυχία για το γάλα τις τελευταίες δεκαετίες είναι οι ορμόνες που περιέχονται σε αυτό. Οι αγελάδες αρμέγονται κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων τους αυξάνονται κατά 20 φορές. Αν και αυτά τα επίπεδα οιστρογόνων έχουν συνδεθεί με τον καρκίνο του στήθους, των ωοθηκών και της μήτρας, έρευνες δείχνουν ότι η πρόσληψη ορμονών μέσω του αγελαδινού γάλατος δεν ενέχει κανέναν κίνδυνο. Άλλωστε και το μητρικό γάλα έχει ορμόνες, όπως όλων των θηλαστικών.

Μια πρόσφατη ανασκόπηση μελετών εξέτασε εάν η ποσότητα των οιστρογόνων που καταναλώνεται με το γάλα είναι επιβλαβής. Διαπιστώθηκε πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, καθώς η κατανάλωση γάλατος άρχισε να επηρεάζει το αναπαραγωγικό σύστημα των ποντικιών όταν τους χορηγήθηκαν 100 φορές περισσότερα οιστρογόνα από αυτά που περιέχει το αγελαδινό γάλα φυσιολογικά, ενώ τα επίπεδα οιστρογόνων των θηλυκών ποντικών και τεστοστερόνης των αρσενικών, επηρεάστηκαν όταν η δόση ήταν 1000 φορές μεγαλύτερη από τα φυσιολογικά επίπεδα. Επομένως, είναι πολύ απίθανο για τον άνθρωπο να είναι 1000 φορές πιο ευαίσθητος στα επίπεδα οιστρογόνων του γάλατος σε σύγκριση με τα ποντίκια.

τελικά να πίνουμε γάλα ή όχι;Υπάρχει επίσης μια σύνδεση ανάμεσα στην κατανάλωση γάλατος και την καρδιαγγειακή νόσο, εξαιτίας της περιεκτικότητας του γάλατος σε κορεσμένο λίπος.
Το πλήρες γάλα περιέχει 3,5 % λίπος, το ημίπαχο περίπου 1,5 % λιπαρά και το άπαχο 0,3 % λιπαρά, ενώ τα φυτικά “γάλατα” σόγιας, αμυγδάλου, κάνναβης, καρύδας, βρώμης και ρυζιού περιέχουν χαμηλότερα επίπεδα λίπους από το πλήρες γάλα.

Διαπιστώθηκε όμως ότι μόνο εκείνοι που πίνουν μεγάλη ποσότητα γάλατος – περίπου ένα λίτρο την ημέρα – έχουν αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου. Και αυτό ενδεχομένως επειδή δεν ακολουθούν γενικότερα μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή. Έτσι συμπεραίνουμε ότι μόνο η πολύ υψηλή κατανάλωση γάλατος μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία, αφού δεν υπάρχουν έρευνες που να δείχνουν ότι ή μέτρια πρόσληψη μπορεί να προκαλέσει κακό.

Είναι τέλος πιθανό για αυτούς που έχουν δυσανεξία στην λακτόζη, να μπορούν να πιούν μικρές ποσότητες αγελαδινού γάλατος, καθώς τα ανεπιθύμητα συμπτώματα – όπως το φούσκωμα και ο κοιλιακός πόνος- εμφανίζονται ως απάντηση στη συσσώρευση λακτόζης στο σώμα, όμως κάθε οργανισμός έχει διαφορετικό όριο πριν βιώσει τα συμπτώματα. Άλλωστε άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη που έπιναν καθημερινά δύο φλιτζάνια γάλα δεν εμφάνισαν σοβαρά συμπτώματα, επομένως συμπεραίνουμε ότι πολλά από τα άτομα αυτά μπορούν να ανεχθούν μια μέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών.

 Αυξανόμενη ζήτηση για εναλλακτικές λύσεις

Παρόλο που γίνονται πάρα πολλές μελέτες που αναζητούν τις επιδράσεις του αγελαδινού γάλατος στην υγεία, η έρευνα για τα υποκατάστατά του είναι περιορισμένη. Ωστόσο, μια ματιά στα καλάθια στο σούπερ μάρκετ δείχνει πως υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση για τα διάφορα υποκατάστατα από σόγια, αμύγδαλο, κάσιους, ρύζι, βρώμη ή κάνναβη.

Στα “γάλατα” αυτά, το κύριο συστατικό (π.χ. σόγια) υποβάλλεται σε επεξεργασία και αραιώνεται με νερό, ενώ προστίθενται και άλλα συστατικά όπως σταθεροποιητές.

To “γάλα” σόγιας είναι το καλύτερο υποκατάστατο του αγελαδινού γάλατος όσον αφορά την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, καθώς είναι τοτελικά να πίνουμε γάλα ή όχι; μόνο με συγκρίσιμη περιεκτικότητα πρωτεΐνης. Όμως, η πρωτεΐνη στα υποκατάστατα γάλατος ενδέχεται να μην είναι “αληθινή”.

Μπορεί να πρόκειται για πρωτεΐνη πολύ χαμηλότερης ποιότητας από αυτή του αγελαδινού γάλατος, η οποία είναι εξαιρετικά σημαντική ιδιαίτερα για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, οι οποίοι χρειάζονται απαραίτητα πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας για την ανάπτυξη και την υγεία των οστών.

Άλλωστε δεν υπάρχει έρευνα που να υποδηλώνει ότι μπορούμε να λάβουμε μεγάλα διατροφικά οφέλη από τα κύρια συστατικά αυτών των υποκατάστατων γάλατος. Μπορεί να περιέχουν άλλα μικροθρεπτικά συστατικά, αλλά δεν θα έχουμε τα ίδια οφέλη από την κατανάλωση “γάλατος” αμυγδάλου, όπως αν τρώγαμε τα αμύγδαλα.

Τα υποκατάστατα γάλατος συνήθως εμπλουτίζονται με θρεπτικά συστατικά που υπάρχουν κανονικά στο αγελαδινό γάλα, όπως το ασβέστιο. Όμως, τα θρεπτικά συστατικά που προστίθενται κατά τον εμπλουτισμό (βιταμίνες και μέταλλα) δεν έχουν τα ίδια οφέλη για την υγεία όπως αυτά που υπάρχουν φυσικά στο αγελαδινό γάλα.

Και αυτό συμβαίνει γιατί η βιοδιαθεσιμότητα των θρεπτικών συστατικών, διαφέρει στα εμπλουτισμένα τρόφιμα σε σύγκριση με αυτά που τα περιέχουν φυσικά. Για παράδειγμα, το αγελαδινό γάλα περιέχει και άλλα συστατικά, όπως λίπος, τα οποία ενδεχομένως επηρεάζουν τη βιοδιαθεσιμότητα του ασβεστίου.

Χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να προσδιοριστούν οι επιπτώσεις του πρόσθετου ασβεστίου στο ανθρώπινο σώμα.

Ωστόσο, οι ειδικοί προτείνουν ότι όσον αφορά τα παιδιά, τα υποκατάστατα γάλατος – ακόμα και αν είναι εμπλουτισμένα – δεν μπορούν να ισοσταθμίσουν τα θρεπτικά συστατικά που προσφέρει το αγελαδινό γάλα, το οποίο είναι μια πολύ πυκνή τροφή.

Επομένως, χρειάζονται περισσότερες μελέτες και οδηγίες για τη δημόσια υγεία για το αν τα υποκατάστατα μπορούν να καταναλώνονται αντί του αγελαδινού γάλατος, από τα παιδιά και τους ηλικιωμένους.

Υπάρχουν επίσης ανησυχίες σχετικά με τα συστατικά που περιέχουν τα υποκατάστατα, καθώς και με αυτά που τους λείπουν. Μπορεί το αγελαδινό γάλα να περιέχει λακτόζη, που είναι ένα φυσικό σάκχαρο, όμως τα υποκατάστατα συχνά περιέχουν πρόσθετη ζάχαρη, που είναι πιο επιβλαβή για την υγεία.

Η απόφαση για το αν θα πίνετε αγελαδινό γάλα ή κάποιο από τα πολλά υποκατάστατα μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη και να προκαλέσει σύγχυση – επειδή υπάρχουν τόσες πολλές επιλογές.  Η επιλογή του γάλατος ή κάποιου υποκατάστατου δεν πρέπει να γίνει μόνο βάσει του ποιο θεωρείται ανθυγιεινό και ποιο όχι, αλλά πιο εξατομικευμένα ανάλογα με την διατροφική σύστασή του αλλά και τις ιδιαιτερότητες του κάθε οργανισμού.

Για παράδειγμα, κάποιος που δεν έχει δυσανεξία στη λακτόζη, αλλά διατρέχει μεγάλο κίνδυνο για οστεοπόρωση ή καρδιαγγειακή νόσο, μπορεί να επιλέξει ημίπαχο αγελαδινό γάλα, ενώ κάποιος που ανησυχεί για το περιβάλλον μπορεί να διαλέξει αυτό με το χαμηλότερο περιβαλλοντικό κόστος.

Μπορείτε να αποφασίσετε ποιο γάλα σας ταιριάζει και παράλληλα να συνεχίσετε να βελτιώνετε τη διατροφή σας, κάνοντας τις κατάλληλες επιλογές για τον εαυτό σας.

Ό,τι και να αποφασίσετε δεν θα στερηθείτε θρεπτικά συστατικά αν ακολουθείτε μια ισορροπημένη διατροφή σε γενικές γραμμές. Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποιο υποκατάστατο για την αντικατάσταση του γάλατος. Αν και δε χρειάζεται να δαιμονοποιούμε το γάλα και να το αποκλείσουμε από τη διατροφή μας, δεν είναι απαραίτητο να πίνουμε γάλα αν δε θέλουμε ή δεν μας αρέσει. Μπορεί να αντικατασταθεί από πολλά άλλα προϊόντα – δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο τρόφιμο που να είναι απολύτως απαραίτητο για την υγεία μας.

ΤΑΧΙΝΙ : ΕΝΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

Τι είναι το ταχίνι;

Το ταχίνι είναι μια πάστα φτιαγμένη από ψημένο και αλεσμένο σουσάμι. Θεωρείται βασικό μεσογειακό τρόφιμο και εμφανίζεται συχνά σεταχίνι : ένας διατροφικός θησαυρός παραδοσιακά πιάτα της Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Έχει απαλή υφή και ισχυρή – αλμυρή γεύση που συχνά περιγράφεται ως πικρή.

Είναι ένας διατροφικός θησαυρός και αποτελεί κοινό συστατικό πολλών δημοφιλών φαγητών σε όλο τον κόσμο, όπως το χούμους και ο χαλβάς, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σως, άλειμμα, ντρέσινγκ ή καρύκευμα.

Ταχίνι και θρεπτικά συστατικά

Είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και έχει πολλά οφέλη για την υγεία. Έτσι, είναι ένα τρόφιμο που καλό είναι να μη λείπει από κανένα ντουλάπι.

Το ταχίνι αποτελεί ένα τρόφιμο που περιέχει πρωτεΐνη, ωστόσο δεν πρόκειται για πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας, διότι έχει χαμηλή περιεκτικότητά στο αμινοξύ λυσίνη. Αν όμως το καταναλώσουμε μαζί με τρόφιμα πλούσια σε λυσίνη, όπως τα όσπρια και οι ξηροί καρποί, τότε πρόκειται για πρωτεΐνη που είναι σαν την “ζωική”. Έτσι, αποτελεί ιδανική τροφή για τους χορτοφάγους και τους vegan.

Εκτός από πρωτεΐνες, το ταχίνι είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, οι οποίες είναι απαραίτητες για την καλή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος, καθώς και σε “καλά”λιπαρά οξέα (43% μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά, 7% κορεσμένα). Η κατανάλωση των λιπαρών αυτών, μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα και τον κίνδυνο για καρδιαγγεικά και εγκεφαλικά.

Επίσης, το ταχίνι είναι πλούσιο σε ασβέστιο, μαγνήσιο και φώσφορο, συμβάλλοντας έτσι στην υγεία των οστών, καθώς και στο νευρικό και μυϊκό σύστημα, καθώς και σε σίδηρο, κάλιο και ψευδάργυρο, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα.

Επίσης, είναι μια ιδιαίτερα καλή πηγή χαλκού, ένα ιχνοστοιχείο απαραίτητο για την απορρόφηση σιδήρου, το σχηματισμό θρόμβων αίματος και την αρτηριακή πίεση. Είναι επίσης πλούσιο σε σελήνιο, ένα μέταλλο που βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και προάγει την ανοσολογική υγεία, καθώς και σε φώσφορο, ο οποίος εμπλέκεται στη διατήρηση της υγείας των οστών.

Είναι ένα τρόφιμο κατάλληλο για ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, λόγω του χαμηλού του γλυκαιμικού δείκτη. Ωστόσο, λόγω της υψηλής θερμιδικής του αξίας (90 θερμίδες ανά κουταλιά της σούπας), θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην ποσότητα.

Μια κουταλιά της σούπας (15 γραμμάρια) ταχίνι περιέχει τα ακόλουθα θρεπτικά συστατικά:

 

Θερμίδες 89 kcal
Πρωτεΐνη 3 γρ.
Υδατάνθρακες 3 γρ.
Λίπος 8 γρ.
Φυτικές ίνες 2 γρ.
Χαλκός 27% της Συνιστώμενης Ημερήσιας Πρόσληψης
Σελήνιο 9% του ΣΗΠ
Φώσφορος 9% του ΣΗΠ
Σίδηρος 7% του ΣΗΠ
Ψευδάργυρος 6% του ΣΗΠ
Ασβέστιο 5% του ΣΗΠ
Οφέλη για την υγεία

ταχίνι : ένας διατροφικός θησαυρόςΛόγω του εντυπωσιακού θρεπτικού προφίλ του, το ταχίνι έχει συνδεθεί με μια σειρά από οφέλη για την υγεία.

Συμβάλλει στην υγεία της καρδιάς

Οι σπόροι του σουσαμιού, που είναι το κύριο συστατικό στο ταχίνι, έχουν ισχυρή επίδραση στην υγεία της καρδιάς, καθώς μειώνουν την αρτηριακή πίεση, τα τριγλυκερίδια και την LDL (κακή) χοληστερόλη, βοηθώντας έτσι στην πρόληψη καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Μειώνει τη φλεγμονή

Αν και η οξεία φλεγμονή αποτελεί σημαντικό κομμάτι της  ανοσολογικής απόκρισης, η χρόνια φλεγμονή πιστεύεται ότι συμβάλλει σε καταστάσεις όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και τα αυτοάνοσα νοσήματα. Μερικές έρευνες δείχνουν ότι οι σουσάμι θα μπορούσε να προστατεύσει από τη φλεγμονή.

Συμβάλλει στην υγεία των οστών και των δοντιών

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε μαγνήσιο και ασβέστιο, συμβάλει στην υγεία των οστών και των δοντιών, ενώ μειώνει και τον κίνδυνο για οστεοπόρωση σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Πώς να προσθέσετε ταχίνι στη διατροφή σας

Το ταχίνι μπορεί να συνδυαστεί με διάφορα τρόφιμα  και έτσι μπορείτε να το απολαύσετε με διάφορους τρόπους. Συχνά χρησιμοποιείται ως άλειμμα για το ψωμί ή ως βάση σε διάφορες σως. Μπορεί επίσης να αναμιχθεί με ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού, μουστάρδα και μπαχαρικά και να χρησιμοποιηθεί ως dressing σε διάφορες σαλάτες. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παρασκευή διάφορων κέικ, ψωμιών, μπισκότων ή σε μπάρες δημητριακών.

Πιθανά μειονεκτήματα

Παρά τα πολλά οφέλη που έχει το ταχίνι, υπάρχουν και ορισμένα μειονεκτήματα. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ωμέγα-6 λιπαρά οξέα. Αν και το σώμα μας χρειάζεται ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, μια διατροφή πλούσια σε ωμέγα-6, αλλά χαμηλή σε ωμέγα-3 μπορεί να συμβάλει στη χρόνια φλεγμονή. Επομένως, είναι σημαντικό να καταναλώνουμε τροφές με ωμέγα-6 λιπαρά, όπως το ταχίνι με μέτρο και να προσθέσουμε στην διατροφή μας και τροφές πλούσιες σε ωμέγα-3 λιπαρά, όπως τα λιπαρά ψάρια.