Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Η Μεσογειακή Διατροφή είναι στις ρίζες μας.
Με τον όρο «Ελληνική Διατροφή» περιγράφουμε τη πορεία των διατροφικών συνηθειών του λαού μας, από την Ομηρική εποχή της αρχαιότητας μέχρι και τη σύγχρονη σημερινή εποχή.
Οι παλαιότερες καταγραφές των διατροφικών προτύπων του Ελλαδικού χώρου, εντοπίζονται σε αναφορές του Ηροδότου καθώς και στα Ομηρικά έπη. Ο «μέλανας ζωμός» της Σπάρτης, το «ελαιόλαδο επί του άρτου», τα «μπαχαρικά της Μικρασίας», αλλά και πολύ αργότερα το «ψωμί κι ελιά…» του Νεοέλληνα, καταδεικνύουν με σαφήνεια πως η διατροφή στην χώρα μας, διαδραμάτιζε πάντοτε σημαντικό ρόλο στην κουλτούρα των κοινωνιών ενώ ακολουθούσε συγκεκριμένους διατροφικούς κώδικες οι οποίοι ήταν αποτέλεσμα πολλών κι διαφορετικών παραγόντων.
Όπως συμβαίνει στις περισσότερες κοινωνίες, έτσι κι στην Ελλάδα, τα διατροφικά πρότυπα βρίσκονταν πάντα σε αρμονία αλλά και εξάρτηση από την τοπική παράγωγη.
Ανάλογα με το έδαφος αλλά και τις επικρατούσες κλιματολογικές συνθήκες που εξασφάλιζε η γεωγραφική θέση της χώρας, η τοπική παραγωγή προσδιορίζονταν από πληθώρα προϊόντων.
Έτσι, σε περιοχές όπου η οικονομία ήταν κυρίως κτηνοτροφική, η διατροφή περιελάμβανε μαγειρικές πλούσιες σε βούτυρο, γαλακτοκομικά και κρεατικά. Παρομοίως, σε περιοχές που ήταν παραθαλάσσιες με αλιευτική οικονομία, αυξάνονταν η κατανάλωση θαλασσινών. Αντίθετα, σε αγροτικές περιοχές, η διατροφή στηρίζονταν κυρίως σε φρούτα, λαχανικά και σε πολλά δημητριακά.
Βέβαια, σε ολόκληρη τη χώρα αρχηγική θέση κατείχε πάντοτε η ελιά που καταναλώνονταν σε καθημερινή βάση, και φυσικά το ελαιόλαδο που αποτελούσε κι αποτελεί σήμα κατατεθέν της Μεσογειακής διατροφικής κουλτούρας.
Ωστόσο, η θέση της χώρας στο χάρτη ήταν και είναι προνομιούχα, διευκολύνοντας το εμπόριο και τις ανταλλαγές προϊόντων. Το γεγονός αυτό, λειτούργησε καταλυτικά στην διαμόρφωση του Μεσογειακού Μοντέλου Διατροφής, αφού επέτρεψε την ανάμειξη των τοπικών τροφίμων, την πρόσβαση στα μπαχαρικά της Ανατολής και σταδιακά συνέθεσε τις συνταγές που απαρτίζουν ,μέχρι και σήμερα, τη βάση της Μεσογειακής Διατροφής.
Παρόλο που μέχρι κι τα πρώτα Νεοελληνικά χρόνια της ιστορίας μας ο Έλληνας ήταν λιτοδίαιτος και περιορίζονταν στον άρτο, το έλαιο και τον «κεκραμένο οίνο», ο σύγχρονος τρόπος διατροφής, αν και διατηρεί τα μεσογειακά του στοιχεία, έχει αφομοιώσει πολλά από τα σύγχρονα Δυτικά διατροφικά πρότυπα.
Φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών αποτελούν τα αναπτυσσόμενα FastFoodStoresαλλά και τα σνακ που στηρίζονται στη λογική των προπαρασκευασμένων, προμαγειρεμένων και κατεψυγμένων προϊόντων. Επιπλέον, καθώς η διατροφή συνδέεται άμεσα με το οικονομικό, το κοινωνικό αλλά και το επαγγελματικό προφίλ του καθενός, τα μεσογειακά πρότυπα διατροφής έχουν υποταχθεί σε ένα μοντέλο που άλλοτε περιορίζει το σπιτικό φαγητό και άλλοτε ακολουθεί τις τάσεις της εκάστοτε μόδας.
Αποτέλεσμα ,δυστυχώς, είναι τα ανησυχητικά ποσοστά της παχυσαρκίας για τη χώρα μας, αφού σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, κατέχουμε την πρώτη θέση σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Επιτακτική λοιπόν, ανάγκη είναι να επιστρέψουμε το ταχύτερο δυνατό στα παραδοσιακά μας πρότυπα και να απομακρυνθούμε από τις ξενόφερτες επιρροές, εφαρμόζοντας το Μεσογειακό Μοντέλο Διατροφής που θα μας εξασφαλίσει υγεία και μακροημέρευση. Εξάλλου, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας μας.